آیا همه باکتری ها دارای آنزیم های محدود کننده هستند؟
آیا همه باکتری ها دارای آنزیم های محدود کننده هستند؟

تصویری: آیا همه باکتری ها دارای آنزیم های محدود کننده هستند؟

تصویری: آیا همه باکتری ها دارای آنزیم های محدود کننده هستند؟
تصویری: Как охотиться на людей ► 1 Прохождение Manhunt (PS2) 2024, ممکن است
Anonim

آنزیم های محدود کننده هستند موجود در باکتری ها (و سایر پروکاریوتها). آنها توالی های خاصی از DNA را تشخیص می دهند و به آنها متصل می شوند ، به نام محدودیت سایت های.

به همین سادگی، چگونه باکتری ها می توانند آنزیم های محدود کننده ای تولید کنند که DNA آن را نمی شکافند؟

جالبه که آنزیم های محدود کننده بریده نمی شوند خودشان DNA . باکتری ها از خود جلوگیری کنند DNA از خرد کردن توسط آنزیم محدود کننده از طریق متیلاسیون محدودیت سایت های. متیلاسیون از DNA یک روش بسیار آشنا برای اصلاح است DNA عملکرد و DNA باکتریایی به شدت متیله است.

علاوه بر موارد فوق ، آنزیم های محدود کننده در کجا یافت می شوند؟ برای قطع DNA ، همه آنزیم های محدود کننده دو برش ، یکبار از طریق هر ستون فقرات قند فسفات (یعنی هر رشته) مارپیچ دوگانه DNA ایجاد کنید. اینها آنزیم ها هستند یافت در باکتری ها و باستان شناسی و ارائه یک مکانیسم دفاعی در برابر حمله ویروس ها.

همچنین بدانید چرا باکتری ها آنزیم های محدود کننده دارند؟

آ آنزیم محدود کننده پروتئینی است که یک توالی نوکلئوتیدی کوتاه و کوتاه را تشخیص می دهد و DNA را فقط در آن محل خاص ، که به عنوان محدودیت دنباله سایت یا هدف. در زنده باکتری ها , آنزیم های محدود کننده عملکرد سلول را در برابر حمله باکتریوفاژهای ویروسی محافظت می کند.

نام آنزیم های محدود کننده چگونه است؟

آنزیمهای محدود کننده نامگذاری شده است بر اساس ارگانیسمی که در آن کشف شده اند. به عنوان مثال آنزیم Hind III از Haemophilus influenzae ، سویه Rd جدا شد. سه حرف اول نام به دلیل مخفف جنس و گونه، مورب است نام ها از ارگانیسم

توصیه شده: