آنزیم های محدود کننده در طبیعت برای چه مواردی استفاده می شوند؟
آنزیم های محدود کننده در طبیعت برای چه مواردی استفاده می شوند؟

تصویری: آنزیم های محدود کننده در طبیعت برای چه مواردی استفاده می شوند؟

تصویری: آنزیم های محدود کننده در طبیعت برای چه مواردی استفاده می شوند؟
تصویری: ماساژ صورت ، گردن ، دکلته برای پوست نازک Aigerim Zhumadilova 2024, نوامبر
Anonim

آنزیم محدود کننده که به آن اندونوکلئاز محدود نیز گفته می شود، پروتئینی است که توسط باکتری ها که می شکافد DNA در مکان های خاص در طول مولکول. در باکتری سلول آنزیم های محدود کننده خارجی را می شکافند DNA ، بنابراین ارگانیسم های آلوده را از بین می برد.

از این رو، نقش آنزیم های محدود کننده در طبیعت چیست؟

آ آنزیم محدود کننده پروتئینی است که یک توالی نوکلئوتیدی کوتاه و کوتاه را تشخیص می دهد و DNA را فقط در آن محل خاص ، که به عنوان محدودیت دنباله سایت یا هدف. در باکتری های زنده ، عملکرد آنزیم های محدود کننده برای دفاع از سلول در برابر حمله باکتریوفاژهای ویروسی.

به همین ترتیب، آنزیم های محدود کننده چگونه نام گذاری می شوند؟ آنزیمهای محدود کننده نامگذاری شده است بر اساس ارگانیسمی که در آن کشف شده اند. به عنوان مثال آنزیم Hind III از Haemophilus influenzae ، سویه Rd جدا شد. سه حرف اول نام به دلیل مخفف جنس و گونه، مورب است نام ها از ارگانیسم

به طور مشابه ممکن است بپرسید که آنزیم های محدود کننده کجا در طبیعت یافت می شوند؟

برای قطع DNA ، همه آنزیم های محدود کننده دو برش ، یکبار از طریق هر ستون فقرات قند فسفات (یعنی هر رشته) مارپیچ دوگانه DNA ایجاد کنید. اینها آنزیم ها هستند یافت در باکتری ها و باستان شناسی و ارائه یک مکانیسم دفاعی در برابر حمله ویروس ها.

منشا تکاملی آنزیم های محدود کننده چیست و هدف اصلی آنها چیست؟

اندونوکلئازهای محدود کننده (REases) باکتری ها را از حمله به DNAهای خارجی محافظت می کند و دارای ویژگی توالی عالی است. REases دارند نشات گرفته از پروتئین های اجدادی و ویژگی های توالی جدید تکامل یافته توسط نوترکیبی ژنتیکی، تکرار ژن، لغزش همانندسازی، و رویدادهای جابجایی.

توصیه شده: