تصویری: چگونه از آنزیم های محدود کننده هنگام انجام الکتروفورز ژل استفاده می شود؟
2024 نویسنده: Stanley Ellington | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 00:16
1 پاسخ. برای برش DNA، RNA، یا پلاسمید در محدودیت سایت هایی (مانند EcoRI، BamHI، hindIII و BglII) برای ایجاد قطعات ژنتیکی کوچکتر که می توان آنها را جدا کرد و در نتیجه با استفاده از آنها مشخص کرد. الکتروفورز ژل.
به همین ترتیب ممکن است سوال شود که نقش آنزیم های محدود کننده چیست؟
آ آنزیم محدود کننده پروتئینی است که یک توالی نوکلئوتیدی خاص و کوتاه را تشخیص می‌دهد و DNA را فقط در آن مکان خاص که به نام محدودیت سایت یا دنباله هدف در باکتری های زنده، عملکرد آنزیم های محدود کننده برای دفاع از سلول در برابر باکتریوفاژهای ویروسی مهاجم.
همچنین چگونه می دانید از کدام آنزیم محدود کننده استفاده کنید؟ هنگام انتخاب آنزیم های محدود کننده، می خواهید آنزیم هایی را انتخاب کنید که:
- درج خود را به پهلو بچسبانید، اما داخل درج خود را برش ندهید.
- در محل مورد نظر در پلاسمید گیرنده خود قرار دارند (معمولاً در سایت شبیه سازی چندگانه (MCS))، اما در جای دیگری از پلاسمید برش ندهید.
علاوه بر این، چگونه از آنزیم های محدود کننده در تحقیقات استفاده می شود؟
در آزمایشگاه، آنزیم های محدود کننده (یا اندونوکلئازهای محدود کننده ) هستند استفاده شده برای برش DNA به قطعات کوچکتر. برش ها همیشه در توالی های نوکلئوتیدی خاص ایجاد می شوند. ناهمسان آنزیم های محدود کننده توالی های مختلف DNA را شناسایی و برش دهید.
نقش الکتروفورز ژل چیست؟
الکتروفورز ژل تکنیکی است که برای جداسازی قطعات DNA بر اساس اندازه آنها استفاده می شود. نمونه های DNA در چاهک ها (تورفتگی ها) در یک انتهای a بارگذاری می شوند ژل ، و یک جریان الکتریکی برای کشیدن آنها از طریق وارد می شود ژل . قطعات DNA دارای بار منفی هستند، بنابراین به سمت الکترود مثبت حرکت می کنند.
توصیه شده:
چرا آنزیم های محدود کننده در زیست شناسی مولکولی مهم هستند؟
آنزیم های محدود کننده آنزیم هایی هستند که از باکتری ها جدا شده و توالی های خاصی را در DNA تشخیص داده و سپس DNA را برای تولید قطعاتی که قطعات محدود کننده نامیده می شوند ، قطع می کنند. آنزیمهای محدود کننده نقش بسیار مهمی در ساخت مولکولهای DNA نوترکیب ایفا می کنند ، همانطور که در آزمایشهای شبیه سازی ژن انجام می شود
آنزیم های محدود کننده در طبیعت برای چه مواردی استفاده می شوند؟
آنزیم محدود کننده که به آن اندونوکلئاز محدود نیز می‌گویند، پروتئینی است که توسط باکتری تولید می‌شود و DNA را در مکان‌های خاصی در طول مولکول می‌شکند. در سلول باکتری، آنزیم های محدود کننده DNA خارجی را می شکافند و در نتیجه ارگانیسم های آلوده را از بین می برند
چگونه آنزیم های محدود کننده DNA را دستکاری می کنند؟
یک باکتری از یک آنزیم محدود کننده برای دفاع در برابر ویروس های باکتریایی به نام باکتریوفاژها یا فاژها استفاده می کند. هنگامی که فاژ یک باکتری را آلوده می کند، DNA خود را به سلول باکتری وارد می کند تا بتواند تکثیر شود. آنزیم محدود کننده از تکثیر DNA فاژ با برش دادن آن به قطعات متعدد جلوگیری می کند
چرا یک آنزیم محدود کننده قطع نمی شود؟
دلایل مختلفی می تواند وجود داشته باشد که چرا آنزیم محدود کننده شما DNA را برش نمی دهد همانطور که در این ویدیو بررسی شده است. آماده سازی DNA برای جداسازی باید عاری از آلاینده هایی مانند فنل، کلروفرم، الکل، EDTA، مواد شوینده یا نمک های بیش از حد باشد که همگی می توانند در فعالیت آنزیم محدود کننده اختلال ایجاد کنند
چگونه از آنزیم های محدود کننده و لیگاز در بیوتکنولوژی استفاده می شود؟
آنزیم های محدود کننده آنزیم های برش دهنده DNA هستند. DNA لیگاز یک آنزیم متصل به DNA است. اگر دو قطعه DNA دارای انتهای منطبق باشند، لیگاز می تواند آنها را به هم پیوند دهد تا یک مولکول منفرد و ناگسستنی DNA را تشکیل دهد. در شبیه سازی DNA، از آنزیم های محدود کننده و DNA لیگاز برای وارد کردن ژن ها و سایر قطعات DNA در پلاسمیدها استفاده می شود