عناصر قابل انتقال در ژنتیک چیست؟

2024 نویسنده: Stanley Ellington | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 00:16

عناصر قابل انتقال (TEs)، همچنین به عنوان "پرش". ژن ها " یا ترانسپوزون ها ، توالی هایی از DNA هستند که از یک مکان در ژنوم به مکان دیگر حرکت می کنند (یا می پرند). باربارا مک کلینتاک، ژنتیک شناس ذرت، TE ها را در دهه 1940 کشف کرد و برای دهه های پس از آن، اکثر دانشمندان آن را رد کردند. ترانسپوزون ها به عنوان DNA بی فایده یا "ناخواسته".

همچنین، دو نوع عناصر قابل انتقال چیست؟

از زمان کشف مک کلینتاک، سه نوع اساسی ترانسپوزون شناسایی شده است. اینها شامل ترانسپوزون های کلاس II، عناصر مینیاتوری قابل انتقال با تکرار معکوس (MITE ها یا ترانسپوزون های کلاس III) و رتروترانسپوزون ها (ترانسپوزون های کلاس I).

علاوه بر این، ترانسپوزون ها از چه چیزی ساخته شده اند؟ رتروترانسپوزون‌ها با مکانیزم «کپی و چسباندن» حرکت می‌کنند، اما برخلاف آن ترانسپوزون ها شرح داده شده در بالا، کپی است ساخته شده از RNA نه DNA سپس نسخه‌های RNA دوباره به DNA رونویسی می‌شوند - با استفاده از یک رونوشت معکوس - و در مکان‌های جدیدی در ژنوم قرار می‌گیرند.

همچنین، چرا عناصر قابل جابجایی مهم هستند؟

توانایی از ترانسپوزون ها افزایش تنوع ژنتیکی، همراه با توانایی ژنوم برای مهار بیشتر فعالیت های TE، منجر به تعادل می شود که عناصر قابل انتقال یک مهم بخشی از تکامل و تنظیم ژن در همه موجودات حامل این توالی ها است.

عناصر قابل انتقال چگونه باعث جهش می شوند؟

جابجایی مربوط به همانندسازی، نوترکیب و ترمیم است. فرآیند حرکت از یک مکان به مکان دیگر شامل نوعی از نوترکیب، درج کردن عناصر قابل انتقال می توان باعث جهش شود ، و برخی از جابجایی ها تکراری هستند و یک کپی جدید ایجاد می کنند در حالی که کپی قدیمی را دست نخورده باقی می گذارند.